کد مطلب:134074 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120
محبوبیت خاندان علی بالا می رود
اولین اثر مثبت و مهمی كه حادثه ی جانسوز طف به بار آورد بالا بردن محبوبیت خاندان علی علیه السلام در اجتماع و شناساندن بیشتر آنها به مردم بوده است، افكار و عواطف امت كه در اثر تبلیغات شدید و شوم حكومت بوسفیانیان می رفت تا یكباره از خاندان امیرالمؤمنین فاصله گیرد و برای
همیشه آنها و در نتیجه اسلام اصیل را از یاد ببرد بعد از واقعه نینوا مسیر آنها یكباره عوض گردید، مسئله داشتن محبوبیت و قبضه كردن افكار اجتماع از مسائل حیاتی و مهمی است كه همواره مورد نظر حكومتها بوده و هست، حكومتها هر چند بطور اكثر تكیه گاه بزرگی جز قدرت ندارند اما بخوبی می دانند كه نیرومندتر از قدرت نظامی جایگاهی است در دلهای مردم كه اگر بتوانند می خواهند آنرا برای خویش بدست آورند، هر تحول و انقلاب هر قدر اصیل و پر ارزش باشد تنها در آن صورت می تواند برای خود در جامعه جا پیدا كند و به ثمرهای مطلوب برسد كه دارای جاذبه ای برای افكار عمومی باشد، حكومتی كه پایه های اصلی آنرا قدرتهای نظامی و مادی تشكیل دهند سخت متزلزل و نا ثابت است. معاویه با همه ی تلاشهای شیطانی و تكاپوی خود آنچه بطور عمده می خواست بدست آورد دو قسمت بود، یكی محبوبیت دادن به دودمان بنی امیه و دیگری سقوط آل علی علیه السلام از محبوبیت و با تاسف زاده ی هند در این كوشش خود موفقیت بسیاری هم بدست آورد اما خوشبختانه حادثه ی طف و جانبازیهای اصیل ترین انسانهای عصر خویش این ثمر مهم را برای اسلام و نگهبانان راستین آن یعنی خاندان پاك علی علیه السلام بزودی ببار آورد كه توانست نفوذ معنوی و اعتبار روحانی عمیقی برای آنها در جامعه ایجاد كند به طوریكه هر قدر بر تاریخ كربلا بیشتر گذشت قشرهای بیشتری را در جامعه بخود جذب نمود، این محبویت آرام آرام تا آنجا بالا رفت كه بنی العباس و همه مخالفین سیاسی بنی امیه برای ساقط كردن
حكومت بوسفیانیان به ناچار در شعاع قدرت معنوی اهل بیت قرار گرفتند و بنام هواداری از آل رسول و با استفاده ی از محبوبیت آنان حمایت از آنها را شعار خویش قرار دادند تا توانستند قشرهای وسیعی از ملت را دور خود گرد آورند و كاخ بیدادگران آل امیه را از بیخ و بن بركنند.
این محبوبیت كه در واقع به منزله ی خون تازه ای بود كه در رگهای اسلام جریان پیدا می كرد آرام آرام موقعیت خاندان علی (ع) را آنچنان استوار ساخت كه دیگر برای ستمگران و جباران بعدی هیچگونه امكان آن شبیخون زدنها و یورشها را نسبت به موجودیت دودمان امیرالمؤمنین باقی نگذارد و در نتیجه هم خاندان نبوت و هم اسلام اصیل و واقعی از یك خطر حتمی و سقوط قطعی نجات یافت، آری قیام خونین طف در واقع به منزله ی تجدید حیات و قدرت معنوی برای اسلام و پیامبر بزرگ آن بوده است زیرا جاذبیت خاصی كه پس از آن برای حسین علیه السلام بوجود آمده بود عواطف و تمایل شدید قشرهای مختلف اجتماع را بسوی آن بزرگوار معطوف داشت و این خود موجب گردید تا در پرتو زنده ماندن اسم آن حضرت نام پیغمبر و میراث آسمانی او هم زنده بماند به آنگونه كه تا این تاریخ قرنها است كه داغ ترین و شورانگیزترین حماسه و جنبشهای اسلامی و انسانی با الهام از جانبازیها و فداكاریهای بی دریغ آن حضرت بوجود آمده و آشنائی مردم با تعالیم و معتقدات اسلامی و زنده ماندن شئون و مظاهر صحیح مذهبی تحت عنوان یادبود خاطره ی كربلا انجام گردیده است، هر چند من معتقدم كه از مجامع سوگواری و اجتماعات
عظیمی كه به خاطر جاذبه ی حضرت سیدالشهداء بوجود می آید آنگونه كه مورد انتظار است و باید بهره برداری نمی گیردد و به مقداری كه نیرو در این راه مصرف می شود نتیجه گیری انجام نمی گیرد (و این خود بحثی است كه با خواست خداوند در پایان كتاب خواهد آمد و ما خود طرحهای مفیدی در این باره داریم كه در آنجا ارائه خواهیم داشت) اما با اینحال كیست كه نقش حیاتی و عظیم این مجامع را در حفظ اساس و عظمت و كیان شیعه تا این عصر انكار ورزد؟! آری این ثمره و راه یافتن دودمان علی علیه السلام بطور عمیق و ریشه دار در دلهای مردم از مهمترین آثاری بود كه نهضت مقدس حسین (ع) آنرا ببار آورد.
همیشه آنها و در نتیجه اسلام اصیل را از یاد ببرد بعد از واقعه نینوا مسیر آنها یكباره عوض گردید، مسئله داشتن محبوبیت و قبضه كردن افكار اجتماع از مسائل حیاتی و مهمی است كه همواره مورد نظر حكومتها بوده و هست، حكومتها هر چند بطور اكثر تكیه گاه بزرگی جز قدرت ندارند اما بخوبی می دانند كه نیرومندتر از قدرت نظامی جایگاهی است در دلهای مردم كه اگر بتوانند می خواهند آنرا برای خویش بدست آورند، هر تحول و انقلاب هر قدر اصیل و پر ارزش باشد تنها در آن صورت می تواند برای خود در جامعه جا پیدا كند و به ثمرهای مطلوب برسد كه دارای جاذبه ای برای افكار عمومی باشد، حكومتی كه پایه های اصلی آنرا قدرتهای نظامی و مادی تشكیل دهند سخت متزلزل و نا ثابت است. معاویه با همه ی تلاشهای شیطانی و تكاپوی خود آنچه بطور عمده می خواست بدست آورد دو قسمت بود، یكی محبوبیت دادن به دودمان بنی امیه و دیگری سقوط آل علی علیه السلام از محبوبیت و با تاسف زاده ی هند در این كوشش خود موفقیت بسیاری هم بدست آورد اما خوشبختانه حادثه ی طف و جانبازیهای اصیل ترین انسانهای عصر خویش این ثمر مهم را برای اسلام و نگهبانان راستین آن یعنی خاندان پاك علی علیه السلام بزودی ببار آورد كه توانست نفوذ معنوی و اعتبار روحانی عمیقی برای آنها در جامعه ایجاد كند به طوریكه هر قدر بر تاریخ كربلا بیشتر گذشت قشرهای بیشتری را در جامعه بخود جذب نمود، این محبویت آرام آرام تا آنجا بالا رفت كه بنی العباس و همه مخالفین سیاسی بنی امیه برای ساقط كردن
حكومت بوسفیانیان به ناچار در شعاع قدرت معنوی اهل بیت قرار گرفتند و بنام هواداری از آل رسول و با استفاده ی از محبوبیت آنان حمایت از آنها را شعار خویش قرار دادند تا توانستند قشرهای وسیعی از ملت را دور خود گرد آورند و كاخ بیدادگران آل امیه را از بیخ و بن بركنند.
این محبوبیت كه در واقع به منزله ی خون تازه ای بود كه در رگهای اسلام جریان پیدا می كرد آرام آرام موقعیت خاندان علی (ع) را آنچنان استوار ساخت كه دیگر برای ستمگران و جباران بعدی هیچگونه امكان آن شبیخون زدنها و یورشها را نسبت به موجودیت دودمان امیرالمؤمنین باقی نگذارد و در نتیجه هم خاندان نبوت و هم اسلام اصیل و واقعی از یك خطر حتمی و سقوط قطعی نجات یافت، آری قیام خونین طف در واقع به منزله ی تجدید حیات و قدرت معنوی برای اسلام و پیامبر بزرگ آن بوده است زیرا جاذبیت خاصی كه پس از آن برای حسین علیه السلام بوجود آمده بود عواطف و تمایل شدید قشرهای مختلف اجتماع را بسوی آن بزرگوار معطوف داشت و این خود موجب گردید تا در پرتو زنده ماندن اسم آن حضرت نام پیغمبر و میراث آسمانی او هم زنده بماند به آنگونه كه تا این تاریخ قرنها است كه داغ ترین و شورانگیزترین حماسه و جنبشهای اسلامی و انسانی با الهام از جانبازیها و فداكاریهای بی دریغ آن حضرت بوجود آمده و آشنائی مردم با تعالیم و معتقدات اسلامی و زنده ماندن شئون و مظاهر صحیح مذهبی تحت عنوان یادبود خاطره ی كربلا انجام گردیده است، هر چند من معتقدم كه از مجامع سوگواری و اجتماعات
عظیمی كه به خاطر جاذبه ی حضرت سیدالشهداء بوجود می آید آنگونه كه مورد انتظار است و باید بهره برداری نمی گیردد و به مقداری كه نیرو در این راه مصرف می شود نتیجه گیری انجام نمی گیرد (و این خود بحثی است كه با خواست خداوند در پایان كتاب خواهد آمد و ما خود طرحهای مفیدی در این باره داریم كه در آنجا ارائه خواهیم داشت) اما با اینحال كیست كه نقش حیاتی و عظیم این مجامع را در حفظ اساس و عظمت و كیان شیعه تا این عصر انكار ورزد؟! آری این ثمره و راه یافتن دودمان علی علیه السلام بطور عمیق و ریشه دار در دلهای مردم از مهمترین آثاری بود كه نهضت مقدس حسین (ع) آنرا ببار آورد.